Qarakesek, Алиф - Найзагай

Көңіл толқын тулайды,
Уақытымен зулайды.
Өткен өмір оңайма?
Көздер тұңға қарайды
Үміт сыйлайд арай!
Жарыққа шық қалайда

Саған қарай барам
Қарақаттай қап – қара қара көздеріңе қарап алып батам,
Сен тұңғиыққа қарай тартасың, күрсініп қалған мадам.
Оу мадам, кейін қарай жасама қадам,
Оу мадам, мадам.

Қ-сы
Қап – қара қарақат көздері маған қарайд
Кірпіктері найзадай
Қап – қара бұлттай қас қабағы
Қарағаны найзағай

Қара – қара – қарақаттай
Қарағаны оның оқтай
Атылса жүрегі соқпай
Ей жүректі ұқпай

Өмір сүр өзің үшін
Берілген сөзің үшін
Алдағы кезің үшін
Өткен шақ өзің үшін

Өмір сүр өзің үшін
Маған қарап
Кешір қатты сөйлесем
Қатты сөйлемесем түсінбесең
Кешір қаншық, кімге сендің?
Жарайды, өз қолыңа салма кісен, кісен
Жолыңнан қалма алдағы күнге сен